17 januari 2016 : Watervliet (22 km)

Doorheen de Meetjeslandse Polders in het krekengebied

Sint-Laureins of "Sente" ligt in het Meetjeslandse krekengebied in het noorden van Oost-Vlaanderen tegen de grens met onze noorderburen. Sint-Laureins bestaat uit een vijftal kleine dorpjes.
Het pittoreske Watervliet, de startplaats van de wandeltocht, is één van deze dorpjes. De wandeltocht ging richting Bentille,waar een rustpost was. Ik herinnerde mij het plaatsje van mijn 100 km-tocht van Brugge naar Boekhoute (en terug) uit 2008. Onderweg naar Bentille moesten we het Leopoldkanaal oversteken met het voetveer. Een medewerker van de organiserende wandelclub stond bij het veer en waarschuwde de wandelaars voor gladde ijsplekken. Ik kwam nu op het traject van de GR5A Noord en ik dacht terug aan de GR-tocht van Sint-Margriete naar Sas-van-Gent.
Na de eerste passage in de rustpost in Bentille wandelde ik meteen door en plande een stop bij de volgende doortocht. Ik passeerde wat later de Bentillekreek en stapte nu in de richting van de dorpskom van Sint-Laureins. Ik genoot ondertussen van het deugdoende winterzonnetje en het typische landschap van het Meetjesland: uitgestrekte polders, dijken, kreken en de lange indrukwekkende bomenrijen langs het Leopoldkanaal. Onderweg passeerde ik heel wat paaltjes van het wandelnetwerk Meetjeslandse Kreken.
Terug in Bentille gaf de afstandteller van mijn wandel-GPS 16 kilometer aan. Op de terugweg naar Watervliet herkende ik opnieuw een stukje traject van de GR5A Noord en liep een eindje over de Graafjansdijk. Voor ik Watervliet bereikte, stak ik opnieuw het Leopoldkanaal over met een voetveer. In Watervliet passeerde ik nog de "kathedraal van het Noorden" zoals de kerk van Watervliet in de volksmond wordt genoemd. Het informatiebord leerde me dat de kerk een bezoekje meer dan waard is. Helaas voor mij was de kerkpoort op slot.

Het was een prachtige wandeltocht doorheen het Meetjeslandse krekengebied.

Het parkoers op Gpsies: Watervliet 17 januari 2016

Mijn fotoreportage : Watervliet 17 januari 2016

13 december 2015 : Slijpe (22 km)

Poldertocht vanuit Slijpe (Middelkerke)

Bij mijn aankomst in Slijpe kon ik mijn wagen parkeren op de kleine parking voor de startzaal. Veel deelnemers hadden zich blijkbaar nog niet aangemeld. Misschien schrikte het mindere weer de wandelaars af. De lucht zag grijs en er viel een lichte, miezerige motregen.
Er was eerst een plaatselijke lus vanuit de Middelkerkse deelgemeente Slijpe. De wandeltocht volgde een poosje de bepijling van de "Slijpewandeling" (14km).
Langs de kant van de weg merkte ik infoborden op met informatie over de omgeving. Een eerste bord leerde me dat de Tempeliers, een religieuze tempelorde, hier in de middeleeuwen heel actief waren en er het "Groot Tempelhof" bouwden. Op een infobord wat verder las ik dat er bij de aanleg van de nabije autoweg Romeinse bewoningsresten en een aantal zoutoventjes uit deze periode werden opgegraven. Zout was in die tijd zeer waardevol en een belangrijk handelsproduct.
Ondertussen was het gestopt met regenen en bij mijn doortocht in de startzaal in Slijpe liet ik wat overtollige kledij (dikke trui en regenbroek) achter. Ik dronk terwijl een koffie en na een korte babbel met Roland vervolgde ik de wandeling.
De tocht ging nu langs het kanaal Plassendale-Nieuwpoort tot Leffinge. Ik pauseerde er eventjes in een Tearoom aan de Leffingebrug. Het parkoers volgde nog een tijdje de vaart en daarna ging het opnieuw door de vlakke, weidse polders naar Slijpe.



Enkele foto's: Slijpe 13 december 2015

12 december 2015 : Keiem (24 km)

Doorheen de vlakke polders ten noorden van Diksmuide: Keiem, Beerst en Vladslo.

De tocht startte vanuit de Diksmuidse deelgemeente Keiem en ging door het vlakke polderland richting Beerst. Vanuit de rustpost in Beerst was er een lus van ruim 7 km uitgepijld die mij tot bij het gehucht "Het Fort" zou leiden . Ik was nu op het grondgebied van Vladslo ( in de volksmond: Vlad(j)zele).  Wat verder zag ik het kerkje van Vladslo. Ik volgde een tijdje het traject van de "Vladslo-Ambacht" wandelroute. Vladslo-Ambacht was vroeger een bestuurlijke entiteit van de gemeenten Vladslo, Beerst, Keiem, Schore en Leke. Bij de 2de passage in Beerst hield ik een korte pauze. Vanuit Beerst ging het daarna terug naar Keiem. Daarna stapte ik nog de plaatselijke lus van 4 km.
De wandeltocht door de vlakke polders werd gekruid met enkele verharde stapwegels en ook wat onverharde paadjes.
Vorig jaar startte de tocht vanuit Beerst (mijn verslag : Beerst 13 december 2014).

Wie de streek rond Diksmuide wandelend wil verkennen kan enkele mooie routes downloaden via de site van Toerisme Diksmuide.

Mijn fotoreportage : Keiem 12 december 2015

6 september 2015 : Nieuwmunster (24 km)

Oudlandpoldertocht

De sportraad van Zuienkerke organiseerde vanuit zaal "de Bommel" in deelgemeente Nieuwmunster de Oudlandpoldertocht. Het kleine polderdorpje Nieuwmunster ligt ietwat verscholen in de polders tussen Brugge en De Haan. Tijdens de wandeling verkenden we de uitgestrekte en vlakke polders tussen Nieuwmunster, Zuienkerke en Blankenberge. We hadden voortdurend zicht op de skyline van de kustplaatsen Wenduine en Blankenberge en ook de silhouetten van de torens van Brugge en de kranen van de Zeebrugse haven konden we ontwaren. De tocht ging richting Zuienkerke. In de mooie, omwalde hoeve "Groot Hof Mariemont" was er een rustpost. Ik had mij ingeschreven voor het parkoers van 24 km en moest er driemaal passeren. Een eerst lus trok door de Uitkerkse Polder en de tweede door de dorpskern van Zuienkerke.


Mijn foto's : Nieuwmunster 6 september 2015

18 juli 2015 : Izenberge (26 km)

Wandeltocht in de polders "Bachten de Kupe"

Izenberge is een deelgemeente van Alveringem en gelegen in de polders van de Westhoek tussen Vleteren en Veurne. Deze streek wordt ook wel "Bachten de Kupe" genoemd omdat dit deel van de Westhoek "achter" de Ijzer ligt. De tocht vertrok vanuit het openluchtmuseum "Bachten de Kupe", een heropgebouwd 17de eeuws boerendorp van de Westhoek.

Vanuit de startplaats had de organiserende club 2 omlopen uitgepijld. De grootste lus (18 km) liep doorheen het open polderlandschap via Alveringem en Oeren naar Beauvoorde en dan terug naar Izenberge. Ik stapte nadien nog de kleinere omloop van een 8-tal kilometer vanuit Izenberge.
Tijdens WOI had het Belgische leger zich in deze streek achter de Ijzer teruggetrokken en ik stapte tijdens de tocht voorbij een aantal plaatsen die aan deze gebeurtenissen herinneren.
Rondom het kerkje van Oeren is er een militaire begraafplaats, waar een 500-tal Belgische militairen begraven werden. Op weg naar Beauvoorde stapte ik voorbij een naamsteen met opschrift "School van de Koningin". Op deze plaats werd in 1915 een school opgericht voor de kinderen uit de frontstreek. Op een andere plaats nabij de hoeve "de Torreelen" was er een groot tentenhospitaal: "Legerhospitaal L'Ocean". Hier stierf in 1918 kunstschilder Joe English.
In het pittoreske dorpje Beauvoorde, een deelgemeente van Veurne, passeerde ik het mooie kasteel : www.kasteelbeauvoorde.be. Het dorpje heeft 2 kerken en bestaat eigenlijk uit 2 dorpskernen : Vinkem en Wulveringem.

Mijn verslag van dezelfde tocht in 2012: Izenberge 14 juli 2012


Mijn fotoreportage : Izenberge 18 juli 2015

18 januari 2015 : Diksmuide (20 km)

Langs de Ijzer en door de Ijzervlakte en het weidse, vlakke polderlandschap van Beerst Blote.

Het eerste deel van de wandeling ging in de richting van Kaaskerke en ik passeerde heel wat plaatsen en monumenten die herinneren aan de Groote Oorlog. Het parkoers maakte eerst een ommetje via de Grote Markt van de Boterstad met het beeld van het "Manneke uit de Maene", het symbool van de Vlaamse volksalmanak. Bij de Ijzertoren, met de vredesboodschap "Nooit meer Oorlog", kwam ik bij de "Frontzate", de vroegere spoorlijn van Diksmuide naar Nieuwpoort, die een belangrijke rol speelde tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Vanuit Kaaskerke bereikte ik de Ijzerdijk over het pas aangelegde en vorig jaar ingewandelde "stiltepad". Langs de boorden van de Ijzer wandelde ik zo terug naar Diksmuide.
Daarna vervolgde ik de tocht langs de andere oever van de Ijzer. Wat verder passeerde ik de "Dodengang" en zijn bezoekerscentrum aan de overkant van de stroom. Het Belgische leger had zich hier achter de Ijzer of "Bachten de Kupe" teruggetrokken en verdedigde zich vanuit loopgraven tegen de Duitse bezetter. Rechts van mij lag de weidse polder "Beerst Blote", zo genoemd vanwege zijn kaalheid en gebrek aan hoge begroeiing. Doorheen deze polders stapte ik naar de rustpost in het polderdorp Beerst. Na een korte stop wandelde ik terug richting Ijzertoren en Diksmuide. Het monument fungeert als baken in de Ijzervlakte en kan door wandelaars, die op stap zijn in de polders rond Diksmuide steeds worden gebruikt als oriëntatiepunt.
Op de terugweg merkte ik de kerkjes van Vladslo en Esen op. Aan het gehucht "De drie Musschen" bereikte ik de Handzamevaart. Na 20 km kwam ik terug bij de brandweerkazerne, die dienst deed als startzaal.
Meer dan 1000 wandelaars hadden de regen en het gure winterweer getrotseerd.

Mijn fotoreportage : Diksmuide 18 januari 2015

13 december 2014 : Beerst (19 km)

Tocht door het vlakke polderland ten noorden van Diksmuide.

De tocht vertrok vanuit Beerst, een deelgemeente van Diksmuide. Ik koos voor de omloop van 20 km.Via rustige wegen stapte ik naar Keiem, eveneens een deelgemeente van Diksmuide. De plaatselijke wandelclub (Tervaete Stappers) had hier een rustpost ingericht.
Van hieruit had de parkoersverantwoordelijke een lus van een 7-tal kilometer (door de Waeleweiden) uitgepijld. Na de 2de passage in Keiem en een korte rustpauze stapte ik terug naar Beerst.

Vanuit Beerst kan men de Wandrille wandelroute (12,8 km) stappen (Folder). De wandeling start aan de Sint-Wandregisiluskerk van Beerst.

Het parkoers op RouteYou : Beerst 13 december 2014

Mijn fotoreportage : Beerst 13 december 2014

16 augustus 2014 : Oostende - Houtave (GR5A) (25km)

GR5A Noord : Oostende - Houtave : door de polders en de duinbossen

Vorige week waren we aangekomen in Oostende. Dit zou normaal het vertrekpunt zijn van de volgende etappe. Maar aangezien we de sfeer van de Paulusfeesten in Oostende eens wilden opsnuiven, verkozen we de etappe in omgekeerde richting te wandelen : dus van Houtave naar Oostende.

We parkeerden de wagen bij het station in Oostende en met het openbaar vervoer (kusttram en bus) reisden wij naar Houtave (Zuienkerke). We moesten een 15-tal minuten stappen vanaf de bushalte vooraleer we het traject van de GR5A bereikten. Het eerste gedeelte van de tocht wandelden we via rustige en onverharde boerewegels doorheen de weidse polders in de richting van de kust. Rondom ons zagen we de kerktorens van de kleine polderdorpjes : Houtave, Nieuwmunster en Vlissegem. Na ruim een uur stappen kwamen we bij de duinbossen tussen De Haan en Wenduine en volgden een pad doorheen het bos. In De Haan konden we een eerste maal rusten en dronken er een koffie.
Toen we een poosje later het drukke kustplaatsje uit wandelden stapten we opnieuw de duinbossen in. Het kronkelende pad bleven we nu volgen tot het gehucht Vosseslag. Via de voetgangersbrug over de drukke Koninklijke Baan wandelden we tot bij het strand. Vanop de brug zagen we het golfterrein van de "Royal Ostend Golf Club" en een beeld dat de strandjutter Mong De Vos voorstelt. In het strandpaviljoen op het strand lasten wij een 2 de pauze in en praatten wat met de uitbater.
Over het strand stapten we daarna verder in de richting van Bredene. Ter hoogte van het naaktstrand leidde het traject van de GR5A ons doorheen de prachtige duinen (natuurgebied Paelsteenpanne) tot bij de drukke Koninklijke Baan die we een tijdje volgden. Daarna stapten we verder over het strand en de Spinoladijk in de richting van Oostende tot bij het Fort Napoleon, een militair bouwwerk uit de tijd van Napoleon, dat de haven van Oostende moest vrijwaren tegen een aanval vanuit Engeland.
Wat later kwamen we bij het Visserijdok en uiteindelijk bij de veerboot die ons van de oosteroever naar het centrum van Oostende en de Visserskaai zou brengen.
Het was een mooie en gevarieerde wandeling doorheen de polders, duinbossen en over het strand.
De volgende etappe zal ons van Houtave tot in Brugge leiden (voorziene afstand 25 km).

Het parkoers op RouteYou : Houtave - Oostende (aanlooproute van 1,7 km van bushalte naar GR5A)

Mijn fotoreportage : Foto's Houtave-Oostende
Foto's van Patrick : Patrick 16 augustus 2014

28 december 2013 : Koksijde (30 km)

41 ste winterwandeling Koksijde

De wandeltocht startte vanuit de Kerkepanne in Sint-Idesbald.
Parkoers : Koksijde-Oostduinkerke-Wulpen.
De tocht ging door volgende, prachtige natuurgebieden : Noordduinen, Hoge Blekker, Doornpanne, Oostvoorduinen
De tocht begon door de prachtige Noordduinen. Wat later stapten we voorbij de Hoge Blekker (33m).
De parkoersmeester bespaarde ons de beklimming van deze duinenbult.

In het bezoekerscentum van de Doornpanne, een natuur- en waterinningsgebied, was er een eerste rustpost. Vervolgens gingen we via Oostduinkerke en de Oostvoorduinen naar het polderdorpje Wulpen. In "Wielrijdersrust-Het Dorstige Hart", gelegen lans het kanaal Nieuwpoort-Veurne pauzeerden we een eerste maal. We hadden 14km gestapt. Ik proefde er van een "stoere Wulp".
In het volkscafé "Visserswelzijn" in Oostduinkerke stopten we een 2 de maal.

Wat later kwamen we opnieuw bij het bezoekerscentrum van de Doornpanne. Via het strand liepen we naar Koksijde en op de zeedijk liepen we verder naar Sint-Idesbald.  Door de wijken en opnieuw de Noordduinen trokken we verder naar de startzaal Kerkepanne. We passeerden nog de mooie, houten Zuid-Abdijmolen, die als monument is beschermd.

De bus bracht ons nadien terug naar het station van Koksijde.

Hier kun je mijn fotoreportage bekijken : Koksijde 28 december 2013

Het parkoers : parkoers Koksijde 28 december 2013