<data:blog.pageTitle/>

Curieuze wandeling

Wandeling ten zuiden van Ieper : Hill 60 en Palingbeek- Zillebekevijver en Verdronken Weide.

Patrick had zondag geen voetbalmatch en we waren samen naar Zillebeke gereden voor een wandeltocht georganiseerd door de Curieusstappers Westhoek (http://www.curieusstappers.be).
We dronken eerst een koffie, praatten wat met enkele bekenden en schreven ons in voor de omloop van 19km. Het parkoers bestond uit 2 lussen vanuit de startzaal OC 't Riet : een grote lus van 13km met rust in het bezoekerscentrum van de Palingbeek en een lus van een 6-tal kilometer rond Zillebeke-vijver en de Verdronken Weide.
We besloten om eerst de lus naar de Palingbeek te stappen en daarna de kleinere lus. Er stond een stevige wind en het voelde ook heel wat kouder aan dan de dag voordien. Bovendien had de weerman regenbuien voorspeld. Gelukkig was het nog steeds droog toen we startten.
We stapten voorbij de Sint-Katharinakerk, verlieten de dorpskom van het rustige dorpje en via de Zandvoordestraat ging het gestaag bergop tot op een hoogte van een 60-tal meter. We kwamen bij een monument ter herdenking van de slag om Mount Sorrel in 1916 door Canadese troepen. Bij het monument wapperde de nationale vlag van Canada. Aan onze linkerkant merkten we Hill 62 op.

Wat later stapten we door een drassige weide en bereikten de Gasthuisbossen. Een mooie, modderige dreef doorheen het bos bracht ons tot bij het gehucht Zwarteleen en wat later bereikten we Hill60.

Ondertussen hadden we de paraplu's boven gehaald want een regenbui trok over. We stapten opnieuw het bos in en passeerden de Caterpillar Crater, een enorme krater, een gevolg van de mijnenslag van juni 1917. Wat verder stelde Patrick vast dat hij zijn GSM niet meer bij zich had en we besloten om terug te lopen in de hoop het toestel terug te vinden.

We vroegen, helaas tevergeefs, meermaals aan de wandelaars die ons tegemoet stapten of ze de GSM niet hadden gevonden. Toen ik na een tijdje het GSM-nummer van Patrick opbelde, kreeg ik tot mijn verbazing de "vinder" van het toestel toch aan de lijn en de mevrouw beloofde dat zij het toestel in de startzaal zou afleveren.
Wijzelf besloten om dan maar helemaal terug te lopen naar Zillebeke, dat we bereikten na een 10-tal km, en we namen bij aankomst een korte pauze in het plaatselijke café.
Na de rustpauze stapten we nog de lus rond de vijver en de Verdronken Weide en hadden uiteindelijk 16km afgelegd. De GSM van Patrick lag ondertussen reeds bij de inschrijvingstafel, maar de "vinder" was reeds vertrokken.
Langs deze weg willen we haar toch bedanken.