<data:blog.pageTitle/>

Wandelnetwerk Pajottenland en de Markvallei

Op een boogscheut van Brussel ligt een prachtige wandelstreek: het Pajottenland, een streek van mooie landschappen, golvende akkers en weiden en veldwegen. Het is een waar paradijs voor wandelaars en beschikt daarenboven over het grootste wandelnetwerk van Vlaanderen: 760 kilometer wandelplezier, waarvan 40% onverharde wegen.
Met behulp van de routeplanner van de site www.wandelknooppunt.be had ik een wandelroute uitgestippeld van een 20-tal kilometer en op mijn GPS opgeladen. Ik had Bever uitgekozen als startplaats en van daaruit verkenden we een stukje van Zuid-Pajottenland.
Bever of Biévène voor de Franstaligen, is de zuidelijkste gemeente van Vlaams-Brabant en ligt pal op de taalgrens. Het dorpje werd in 1963, bij het vastleggen van deze grens, overgeheveld van Henegouwen naar Brabant.
De route leidde ons door het golvende landschap naar Viane, een deelgemeente van Geraardsbergen, en naar Galmaarden. In Viane hielden we eventjes halt bij een mooie kapel en kregen er een deskundige uitleg van een vrouwtje uit de buurt. Via een pad langs het riviertje de Mark stapten we naar Galmaarden. Aan onze linkerkant lag de "Muur" van Geraardsbergen. Net voor we Galmaarden bereikten, stapten we voorbij een eerste watermolen: de Gemelingemolen. Na een korte stop in een café in Galmaarden vervolgden we onze tocht langs de Mark en kwamen bij de Heetveldemolen in Tollembeek. Deze oude watermolen is nog steeds in werking: www.heetveldemolen.be.
We verlieten nu de Markvallei en wandelden terug naar Bever door het mooie, golvende landschap van het Pajottenland.
Het was voor mij een aangename eerste kennismaking met dit zuidelijke deel van het Pajottenland.

Nog enkele verslagen van tochten doorheen de streek:

Mijn fotoreportage van de wandeling : Bever 6 februari 2016