<data:blog.pageTitle/>

Dit weekend hadden we een chalet gehuurd in een vakantiepark in Zutendaal. Deze gemeente ligt in de provincie Limburg tussen Genk en Maastricht en in het Nationaal Park Hoge Kempen.
Vanuit Zutendaal zouden we de lange afstandswandeling Hoge Kempen stappen die in totaal 72 km lang is.

We hadden de wandelkaart van het pad aangeschaft en de track opgeladen op de GPS.
De weerman had mooi en zonnig weer voorspeld en zijn voorspellingen werden volledig bewaarheid. Op dag 1vertrokken we omstreeks 6h15 vanuit het chalet. We hadden gepland om de grootste afstand af te leggen op onze eerste dag en dan de rest de volgende dag te stappen. Vooraleer we het bewegwijzerde pad van de wandelroute bereikten, moesten we een 2-tal kilometer stappen. We passeerden onderweg een kamp waar een jeugdbeweging haar tenten had opgeslagen. Er was nog geen leven te bespeuren en alles was er nog stil en rustig.

We startten in de richting van "Lieteberg", één van de zes toegangspoorten van het Nationaal Park. Hier lag vroeger een groeve waar grind en zand werd ontgonnen. Van "Lieteberg" liepen we verder in de richting van de toegangspoort "Kattevennen".
We liepen ondertussen voorbij een reusachtig Mariabeeld op de flank van de Hesselberg en vroegere zandgroeven die omgetoverd werden tot vijvers. Het was ondertussen genieten van de mooie natuur.

We bereikten "Kattevennen" en namen hier een korte pauze in het cafetaria. De stad Genk ligt hier vlakbij en alles draait hier rond het thema "astrologie".
Vanuit "Kattevennen" vervolgden we onze tocht naar de 3de toegangspoort: "Station As". We wandelden wat door de buitenwijken van Genk en bereikten wat verder het golfterrein "Spiegelven".

Op weg naar het "Station As" liepen we een zwaar bepakte wandelaar tegen het lijf. De schelp verraadde dat de man een pelgrim was op weg naar Compostela. We vroegen het hem en hij bevestigde ons vermoeden. Hij kwam uit Nijmegen (Nederland) en hoopte binnen een 3-tal maanden Santiago te bereiken. We wensten hem veel succes op zijn tocht.

In het station pauzeerden we een 2de maal en bestudeerden we de wandelkaart en het nog af te leggen traject. We waren reeds goed gevorderd en zouden proberen om onze 1ste wandeldag af te sluiten aan de toegangspoort "Mechelse Heide" (Maasmechelen) of Opgrimbie. In de toegangspoort "Station As" draait alles rond treinen en hun verleden (oa kolenspoor en railbike).

Na de pauze trokken we verder in de richting van Dilsen-Stokkem. De tocht loopt verder door dennenbossen. Bij de "Platte Lindeberg" gaat de tocht definitief zuidwaarts. We doorkruisten het Dilserbos en wat verder het Lanklaarderbos. Het parkoers is hier niet meer vlak en er moet af en toe stevig worden geklommen langs de hellingen van het Kempens Plateau.

De tocht volgt de oostelijke grens van het Nationaal Park en aan onze linkerkant ligt de Maasvallei
Wat verder zagen we de terrils van de vroegere mijnen van Eisden. In het stationnetje van Eisden lasten we opnieuw een rustpauze in en maakten er kennis met iemand die de streek kent als zijn broekzak en ons met veel enthousiasme vertelde over de diverse bezienswaardigheden.

De toegangspoort "Mechelse Heide" was ons volgende doel en ligt amper 2km verderop. We stapten hier meteen door want Camping de Kikmolen in Opgrimbie was ons uiteindelijke doel. We hadden er afgesproken met onze vrouwtjes die ons hier zouden komen oppikken.
Het laatste traject was wondermooi. We moesten stevig klimmen maar konden nadien genieten van mooie vergezichten. Hier bevonden we ons op het hoogste punt van de Hoge Kempen : 104 m boven de zeespiegel.

Nadat we onder de drukke en lawaaierige snelweg waren gestapt, kwamen we bij de camping Kikmolen.
We maakten echter eerst nog een ommetje doorheen het natuurgebied Kikbeek, een vroegere zandgroeve.

Na 53km konden we uiteindelijk genieten van een frisse pint op het terras van de camping. Het was een prachtige tocht doorheen de wondermooie bossen, heide en natuur van de Hoge Kempen. De volgende dag zullen we de tocht vervolgen vanaf de camping in Opgrimbie.